kreatywne zabawy dzieci

Na fali doświadczeń powietrznych spojrzymy teraz na to samo powietrze, ale w skali mikro. Zaczynamy od prostego ściskania powietrza w strzykawce, przy zakrytym wylocie. Oczywiście do pewnego momentu nie ma problemu, potem napotykamy opór. Szukamy przyczyn i znajdujemy w opisie budowy gazu: dużo cząsteczek daleko od siebie. Pod wpływem ściskania cząsteczki zbliżają się do siebie, aż nie ma już wolnej przestrzeni między nimi. Jeśli trzeba można to pokazać sypiąc małą garść fasolki - cząsteczek do płaskiego naczynia, a potem symulować ich ściskanie. Kolejne pytanie, to czy powietrze jest wszędzie, czy wpływa do każdego naczynia, nawet jeśli jest do góry dnem. Potrzebujemy przezroczystej butelki po wodzie i drugiego naczynia z wodą. Usiłujemy zanurzyć pionowo pustą butelkę i możemy zobaczyć ten sam efekt co poprzednio. Tak naprawdę znowu ściskamy powietrze w "pustej" butelce, tylko tym razem zamiast tłoczka w strzykawce naciska powierzchnia wody. Kolejny dowód na to, ż

Kolejne doświadczenie z serii przyrodniczo-atmosferycznych czyli tornado. Stworzymy model powstawania tornada, choć pełny opis na razie jest raczej nie do przyswojenia dla dzieciaków w wieku przedszkolnym. Istotne  jest na razie tyle, że mamy różne masy powietrza. U nas ich "modelami" jest zwykłe powietrze i woda. Potrzebujemy dwu, przezroczystych butelek po wodzie,  kleju na gorąco i taśm izolacyjnych. Nalewamy do jednej butelki wody do ok. 2/3 wysokości. Drugą odwracamy do góry dnem i przyklejamy szyjki klejem na gorąco, staramy się, żeby było szczelne, bo w końcu będzie tu przepływać woda. Wzmacniamy połączenie taśmami izolującymi, owijając kilkukrotnie połączenie szyjek. Kiedy wszystko gotowe odwracamy butelki, lekko zakręcamy i... tornado gotowe. Super zabawa i mimo wielu powtórzeń, długo się nie znudziło. Ostatecznie wygrało zmęczenie materiału i rozszczelnienie połączenia między butelkami. Jeszcze tylko słowo do obserwacji, że w trakcie tworzenia się lejka tornad

Jedno z podstawowych pytań, na które niekoniecznie nawet dorośli znają poprawną odpowiedź. Od tej pory myślę, że nie będzie już problemu. Potrzebujemy, - naczynia, najlepiej w kształcie długiego prostopadłościanu, my takowego w domu nie mamy, jak pewnie większość z Was, użyliśmy więc dość wysokiego słoika z nakrętką - wody + odrobiny mleka - silnej latarki - najlepiej wykonywać doświadczenie w ciemności Woda z odrobiną mleka jest modelem naszej atmosfery - powietrza wraz ze wszystkimi cząstkami, które się w nim znajdują. Słoik potrzebujemy by tę naszą "atmosferę" utrzymać, bo w końcu nie posiadamy specjalnych zdolności grawitacyjnych, jak nasza Ziemia. Latarka gra rolę Słońca. Wykonanie Dodajemy do wody odrobinę mleka, zakręcamy słoik i kładziemy dnem zwróconym do siebie. Zapalamy latarkę i świecimy wprost na dno -> tak jak świeci Słońce w dzień. Widzimy podobny efekt, jak na niebie, odcienie błękitu. Ustawiamy teraz latarkę z boku, tak by światło ślizg